آب معدنی (Mineral Water):
به آبی گفته می شود که از منبع آب مستقیماً و بدون هیچ تغییر و تحولی بسته بندی میشود. این آب بسته به شرایط جوی در فصول مختلف، دارای درصد املاح متفاوت است. به عبارت دیگر در فصول کم بارش دارای املاح بیشتر و در فصول پربارش دارای املاح کمتر است. از این رو کنترلی بر املاح موجود در این آب ها نشده و به همین دلیل مصرف مستمر و بیش از حد این آبها باعث بروز بیماری های کلیوی شده و مصرف حداکثر هفته ای یک لیوان از این نوع آب توصیه میشود.
آب آشامیدنی (Drinking Water):
آب آشامیدنی آبی است که پس از استحصال از منبع آب، فرآوری شده و املاح و مواد موجود در آن کنترل می شود. املاح و مواد زاید گرفته شده و پس از طی چند مرحله، عاری از هرگونه باکتری و میکروب می گردد. از لحاظ بهداشت و سلامت و همچنین برای نوشیدن مستمر و روزانه، مصرف این نوع آب توصیه می گردد.
آب خام برای تولید آب آشامیدنی، از طریق دسترسی به منابع زیرزمینی آبی که عموماً باید خارج از شهرها و روستاها باشند از دو طریق (حفر چاه عمیق و چشمه ها) به دست می آید.
طبقه بندی آبهای معدنی:
الف)آبهای معدنی سولفات سدیمدار:
آب این چشمهها دارای سولفات سدیم میباشند، ولی علاوه بر آن ، اغلب کلرورسدیم و بیکربنات سدیم هم دارد.
ب)آب چشمههای تلخ:
مهمترین ماده شیمیائی که در آب این چشمهها موجود است و موجب تلخی مزه آنها میگردد، سولفات منیزیم میباشد، اما علاوه بر سولفات منیزیم ، اکثرا سولفات سدیم و کلرور سدیم هم در آنها وجود دارد.
پ) سرچشمههای کلرور سدیم:
در آب این چشمهها بیش از یک گرم املاح در لیتر موجود است و بیشتر این املاح نیز کلرور سدیم میباشد.
ت)آبهای آهندار:
آبهایی که در یک لیتر آب آنها بیش از ده میلی گر آهن به حالت محلول موجود باشد، از آنجایی که آبهای آهنی زود تجزیه و آهن آنها ته نشین میشود. معمولا در همان سرچشمه آنرا میآشامند.
ث)آبهای گوگردی:
این آبها دارای هیدروژن سولفوره آزاد و یا هیدروسولفور و یا هردوی این ها میباشند بوی هیدروژن سولفوره ، شبیه بوی تخم مرغ گندیده است.
ج)آبهای آهکدار:
این آبها دارای نمکهایی هستند که قسمت اعظم آنها کربنات اسید کلسیم و کربنات اسید منیزیم و گچ و انیدرید کربنیک میباشد.
چ) سرچشمههای آرسنیکدار:
این چشمهها دارای مقدار جزئی آرسنیک هستند که بعلت کمی مقدار اثر کُشندگی ندارد بلکه بطور کلی برای رفع کم خونی و ضعف ناشی از کمی غذا غیرمفید است.
ح)آبهای یددار:
آب این چشمهها بعلت ید موجود در آنها ، بیشتر برای تحریک دستگاه گوارش و ترشح غدد تیروئید بکار می رود.
*لازم به ذکر است که آب های چشمه های فوق همگی خواص درمانی داشته به شرطی که در مدت محدود و با دستور پزشک مصرف گردد. شایان ذکر است هیچ یک از آب های معدنی بسته بندی شده و موجود در بازار ایران از سرچشمه های با خواص فوق تهیه نشده است.